Powiązania między narządami wewnętrznymi a układem mięśniowo-szkieletowym, naczyniowym i nerwowym powodują, że terapia manualna wisceralna powinna stanowić integralną część leczenia zaburzeń funkcjonalnych organizmu człowieka. Prawidłowe funkcjonowanie wątroby, żołądka, dwunastnicy, nerek czy jelit ma istotny wpływ na zdrowie człowieka, a dysfunkcja narządu może być przyczyną choroby czy dolegliwości. Może także przyczyniać się do utrzymywania złego stanu zdrowia, nie pozwalając na efektywne uruchomienie fizjologicznych mechanizmów samoleczenia. Dysfunkcja jednego z narządów wewnętrznych może wpływać na zmianę napięć w układzie mięśniowym, więzadłowym, stawowym i powięziowym, a także trawiennym, oddechowym, naczyniowym, nerwowym czy moczowo-płciowym.
Na połączenia układu trzewnego z somatycznym wpływa kilka rodzajów czynników – neurologiczne, naczyniowe i emocjonalne. Neurologiczne – poprzez unerwienie wielosegmentowe narządów wewnętrznych, bezpośredni ucisk i wspólne przewodzenie informacji drogami nerwowymi. Przykładem może być rzutowanie dolegliwości (bólu, napięcia) do prawego barku przez wątrobę w mechanizmie przeniesienia bodźca poprzez nerw przeponowy do okolicy unerwienia C3–C5. Narządy wewnętrzne powodują napięcie mięśni przykręgosłupowych, dysfunkcje stawowe oraz blokady ruchomości żeber. Poprzez bezpośrednie sąsiedztwo narządów i ich powiązania więzadłowe oraz naczyniowe organy mogą pociągać się lub wzajemnie uciskać, np. napieranie przepony na n...
