Coraz częściej do gabinetu trafiają kobiety po porodzie w celu badania, a następnie przeprowadzenia terapii mającej ułatwić powrót do zdrowia i formy. Poród to wyjątkowe wydarzenie w życiu każdej kobiety. Z jednej strony wspaniała chwila pojawienia się na świecie nowego człowieka, z drugiej – długi, męczący proces, który często powoduje różne dolegliwości w okresie połogu.
Terapię najlepiej rozpocząć jeszcze w okresie połogu. Tak naprawdę im wcześniej się zacznie, tym bardziej zadowalające będą efekty. Podjęcie terapii po okresie połogu również jest dobrym rozwiązaniem, jednak wtedy efekty leczenia są znacznie mniejsze.
ZMIANY ZACHODZĄCE W ORGANIZMIE MATKI W CZASIE CIĄŻY
Ciąża to niezwykły, jedyny w swoim rodzaju okres w życiu kobiety. Ciało całkowicie się zmienia. Powiększające się brzuch i piersi zmieniają dotychczasową postawę. Przodopochylenie kości krzyżowej zmienia statykę miednicy, często prowadząc do zablokowania stawów krzyżowo-biodrowych, co w konsekwencji może prowadzić do przeniesienia napięcia na wyższe segmenty kręgosłupa. Mięśnie brzucha zostają osłabione, dominują zginacze stawu biodrowego, prostowniki odcinka lędźwiowego oraz powięź piersiowo-lędźwiowa są napięte. Mięśnie pośladkowe zostają opóźnione w swojej pracy, co również przenosi napięcia na odcinek lędźwiowy. Aktywność w okresie ciąży bardzo często pozwala na szybszy powrót do formy po porodzie, jednak organizm matki, zmęczony ciążą i porodem, często potrzebuje dodatkowego wsparcia, co może zapewnić wczesna fizjoterapia.
Cele terapii:
- badanie brzucha w celu rozpoznania ewentualnego rozejścia mięśni prostych,
- regulacja napięć w obszarze klatki piersiowej,
- rozluźnienie przepony,
- przywrócenie balansu pomiędzy klatką piersiową a miednicą,
- badanie i ewentualna terapia spojenia łonowego oraz kości ogonowej,
- rozluźnienie mięśni biodrowo-lędźwiowych,
- rozluźnienie mięśni prostych i skośnych,
- rozluźnienie powięzi piersiowo-lędźwiowej.
PRAKTYKA
Praca na klatce piersiowej – mobilizacja żeber
Pacjentka leży na plecach, nogi proste, wałek pod kolanami, ewentualnie poduszka pod głową.
- Górne żebra.
Klatka piersiowa w okresie połogu jest mocno obciążona przez powiększone piersi oraz intensywny czas karmienia piersią. Terapeuta kładzie opuszki palców na chrząstkach żebrowych, delikatnie je dociska i jednocześnie wykonuje ruch okrężny ramieniem pacjenta (w tym przypadku zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Technika obejmuje górne żebra.
Zdj. 1. Górne żebra
- Dolne żebra.
Terapeuta odwodzi maksymalnie ramię, jednocześnie spy...
